Annonciata (26) kreeg vaak klappen van de politie, maar nu niet meer: '100WEEKS is voor mij een wonder'

Klappen krijgen van de politie omdat je een bestaan bij elkaar probeert te schrapen met een handel in tomaten: het overkwam Annonciata Nyiarabazungu (26). Ze is een van de nieuwe leden van een groep vrouwen die afgelopen december in Rwanda begon aan het 100WEEKS-programma.

Klappen krijgen van de politie omdat je een bestaan bij elkaar probeert te schrapen met een handel in tomaten: het overkwam Annonciata Nyiarabazungu (26). Ze is een van de nieuwe leden van een groep vrouwen die afgelopen december in Rwanda begon aan het 100WEEKS-programma.

Net als alle andere deelnemers had ze tijdens de selectie een interview met onze landmanager Fabrice die haar vroeg hoe ze nu de kost probeerde te verdienen.

Voor Annonciata was een straathandel in tomaten jarenlang haar belangrijkste bron van inkomsten. Ze leende startkapitaal van haar buren waarmee ze aan de slag kon. Toen de straathandel verboden werd zag ze zichzelf voor een dilemma geplaatst: doorgaan en de cel riskeren, of stoppen en haar investering kwijtraken.

Ze koos voor het eerste en betaalde vaak een prijs voor die keus. Ze werd nagejaagd door de politie, bracht nachten in de cel door en kon als ze pech had ook op klappen rekenen. Met de komst van haar dochter (nu één jaar oud) werd het haar echter te veel en moest ze de straathandel, haar enige bron van inkomsten, vaarwel zeggen.

Het 100WEEKS-programma kon voor Annonciata dus nauwelijks op een beter moment komen. "Een soort van wonder", is hoe ze het zelf omschrijft. Haar plan is nu om van het 100WEEKS-geld een kleine winkel te openen waar sorghumbier en tarwebrood wordt verkocht.

Net als alle andere deelnemers had ze tijdens de selectie een interview met onze landmanager Fabrice die haar vroeg hoe ze nu de kost probeerde te verdienen.

Voor Annonciata was een straathandel in tomaten jarenlang haar belangrijkste bron van inkomsten. Ze leende startkapitaal van haar buren waarmee ze aan de slag kon. Toen de straathandel verboden werd zag ze zichzelf voor een dilemma geplaatst: doorgaan en de cel riskeren, of stoppen en haar investering kwijtraken.

Ze koos voor het eerste en betaalde vaak een prijs voor die keus. Ze werd nagejaagd door de politie, bracht nachten in de cel door en kon als ze pech had ook op klappen rekenen. Met de komst van haar dochter (nu één jaar oud) werd het haar echter te veel en moest ze de straathandel, haar enige bron van inkomsten, vaarwel zeggen.

Het 100WEEKS-programma kon voor Annonciata dus nauwelijks op een beter moment komen. "Een soort van wonder", is hoe ze het zelf omschrijft. Haar plan is nu om van het 100WEEKS-geld een kleine winkel te openen waar sorghumbier en tarwebrood wordt verkocht.