Justine Nakazzi (24) had een bloeiende eetstal op de markt van Nsamu in centraal Oeganda. Het coronavirus maakte een einde aan haar zaak, maar dankzij 100WEEKS wist ze zich snel weer uit het slop te trekken.
Justine begon december vorig jaar aan het 100WEEKS-programma. Haar ambitie: een huis bouwen op eigen land voor haar twee kinderen (3 en 5 jaar) en haar grootmoeder.
Voor het 100WEEKS-programma at Justine maar één keer per dag en werkte ze uitsluitend op de boerderij van iemand anders. Met het geld dat ze van 100WEEKS kreeg kon ze voldoende eten betalen voor zichzelf en haar familie en ook etenswaren kopen om te verhandelen op de markt. Haar stalletje ging als een trein en ze spaarde veel.
Dat veranderde allemaal met de komst van het coronavirus. Op 30 maart kondigde de Oegandeese regering een lockdown af die effectief aan Justine’s beide banen een einde maakte. De eetstal moest ‘s avonds dicht vanwege de avondklok en ze kon de markt en de boerderij waar ze werkte ook moeilijk bereiken omdat de motortaxi niet meer reed.
Dankzij de steun van 100WEEKS kon Justine de boodschappen betalen gedurende de eerste weken van de lockdown. Een verademing: zo hoefde ze haar spaargeld niet aan te spreken. Omdat ze ineens veel vrije tijd had, besloot Justine te investeren in een handel die iets zou opleveren nadat de lockdown weer werd versoepeld. Ze ging zelf matoke (bakbanaan) en zoete aardappel kweken, producten die ze goed kan gebruiken in haar eetstal.
Op 23 juni werd in Oeganda de lockdown grotendeels opgeheven. Justine kon haar eetstal weer openen en heeft inmiddels genoeg gespaard voor de aanschaf van een stuk grond. De banaan en aardappeloogst die ze nu tegemoet kan zien zal extra geld opleveren dat ze wil besteden aan de realisatie van haar droom: een eigen huis voor haarzelf en haar familie.