Op maandag 16 april ontvingen twintig Ghanese vrouwen hun eerste 100WEEKS-storting. Hiermee is de uitbreiding van 100WEEKS naar Ghana een feit. Na Rwanda en Jordanië is Ghana het derde land waar 100WEEKS actief is.
We zijn van start in Ghana: het eerste geld wordt overgemaakt
Op maandag 16 april ontvingen twintig Ghanese vrouwen hun eerste 100WEEKS-storting. Hiermee is de uitbreiding van 100WEEKS naar Ghana een feit. Na Rwanda en Jordanië is Ghana het derde land waar 100WEEKS actief is.
Hart van de werkzaamheden is het dorp Aponoapono, het middelpunt van een cluster dorpjes in de regio Suhum. De economie draait in dit gebied om de cacaoboon. Meeste mannen werken als plukkers op de plantages. De vrouwen sprokkelen een bestaan bijeen in de marges van de cacao-industrie, bijvoorbeeld door eten aan dagarbeiders te verkopen. De regio is via Tony Chocolonely ook direct verbonden met Nederland. Chocolademaker Tony Chocolonely betrekt een deel van zijn cacao in het gebied en financiert het project via de Chocolonely Foundation.
Om te zorgen dat het 100WEEKS-geld terecht komt bij vrouwen waar het het meeste verschil maakt, werkt 100WEEKS intensief samen met de lokale gemeenschap. Country manager Diana Akrong zit namens 100WEEKS aan tafel, maar boerencoöperatie ABOCFA, partnerorganisatie AG Care, religieuze vertegenwoordigers van kerkgenootschappen en moskeeën en het lokaal bestuur beslissen allemaal mee wie het geld krijgt. “Dat vind ik het mooie aan het project”, zegt projectleider Johannes von Engelhardt. “Het is echt grassroots.”
De vrouwen gaan nu het programma in dat 100WEEKS in Rwanda heeft ontwikkeld: ze krijgen bijna twee jaar lang wekelijks 8 euro overgemaakt en daarnaast ook training in zaken als boekhouden, financiële besluitvorming en psychologische weerbaarheid. Het doel is vrouwen in staat stellen zichzelf uit extreme armoede te tillen: Temporary Cash For Permanent Change.
De groep is enthousiast. Een eerste meting laat een dwarsdoorsnede zien van de plannen die de vrouwen hebben voor eigen ondernemerschap: een soepwinkel, een tussenhandel in landbouwproducten, of de aanschaf van vee.
“Je ziet dat mensen trots zijn om deel uit te maken van de groep”, zegt Von Engelhardt. “Dat geeft al een goed gevoel, maar over 100 weken verwacht ik dat hun levens structureel veranderd zijn.”
Hart van de werkzaamheden is het dorp Aponoapono, het middelpunt van een cluster dorpjes in de regio Suhum. De economie draait in dit gebied om de cacaoboon. Meeste mannen werken als plukkers op de plantages. De vrouwen sprokkelen een bestaan bijeen in de marges van de cacao-industrie, bijvoorbeeld door eten aan dagarbeiders te verkopen. De regio is via Tony Chocolonely ook direct verbonden met Nederland. Chocolademaker Tony Chocolonely betrekt een deel van zijn cacao in het gebied en financiert het project via de Chocolonely Foundation.
Om te zorgen dat het 100WEEKS-geld terecht komt bij vrouwen waar het het meeste verschil maakt, werkt 100WEEKS intensief samen met de lokale gemeenschap. Country manager Diana Akrong zit namens 100WEEKS aan tafel, maar boerencoöperatie ABOCFA, partnerorganisatie AG Care, religieuze vertegenwoordigers van kerkgenootschappen en moskeeën en het lokaal bestuur beslissen allemaal mee wie het geld krijgt. “Dat vind ik het mooie aan het project”, zegt projectleider Johannes von Engelhardt. “Het is echt grassroots.”
De vrouwen gaan nu het programma in dat 100WEEKS in Rwanda heeft ontwikkeld: ze krijgen bijna twee jaar lang wekelijks 8 euro overgemaakt en daarnaast ook training in zaken als boekhouden, financiële besluitvorming en psychologische weerbaarheid. Het doel is vrouwen in staat stellen zichzelf uit extreme armoede te tillen: Temporary Cash For Permanent Change.
De groep is enthousiast. Een eerste meting laat een dwarsdoorsnede zien van de plannen die de vrouwen hebben voor eigen ondernemerschap: een soepwinkel, een tussenhandel in landbouwproducten, of de aanschaf van vee.
“Je ziet dat mensen trots zijn om deel uit te maken van de groep”, zegt Von Engelhardt. “Dat geeft al een goed gevoel, maar over 100 weken verwacht ik dat hun levens structureel veranderd zijn.”